گروهی از نهادهای جامعه‌ی مدنی به گزارش اخیر دبیرکل سازمان ملل متحد در مورد افغانستان واکنش نشان داده‌اند و گفته‌اند که در این گزارش از نیازها و وضعیت حقوق بشری در کشور چشم‌پوشی شده است.
۷۱ نهاد جامعه‌ی مدنی افغانستان روز جمعه، ۳ قوس با فرستادن یک نامه‌ی سرگشاده به کشورهای عضو سازمان ملل، تاکید کرده‌اند که گزارش دبیرکل سازمان ملل بر اساس نیازها و مصیبت مردم افغانستان نوشته نشده؛ بلکه تحث تاثیر منافع امنیتی و ژیوپولتیک قدرت‌ها قرار گرفته است.
در این نامه، آمده که گزارش آنتونیو گوترش به شورای امنیت سازمان ملل با پیش‌فرص سیاست مماشات با طالبان نوشته شده است.
نهادهای جامعه‌ی مدنی، می‌گوید که در این گزارش، اهمیت حقوق بشر در افغانستان به درجه‌ی دوم کاهش یافته است.
هم‌چنان آن‌ها تاکید کرده‌اند که دبیرکل سازمان ملل در این گزارش از طالبان به نحوی سفیدنمایی کرده و این سبب خواهد شد که دیگر گروه‌های نظامی را نیز برای تصرف هر کشوری به وسیله‌ی نظامی تحریک کند.
در نامه آمده است که برای تهیه این گزارش، نمایندگان دبیرکل سازمان ملل با هیچ یک از قربانیان و مجموعه‌های سرکوب‌شده از سوی طالبان دیدار و گفت‌وگو نکرده‌اند.
به گفته‌ی نهادهای مدنی، دبیرکل سازمان ملل از خشونت‌ها و قتل‌های هدفمند نیروهای پیشین امنیتی، غیرنظامیان، کارمندان رسانه‌ها، بازداشت و شکنجه‌ی زنان معترض و ناپدید شدن غیرنظامیان چیزی نه نگاشته است.
در نامه، آمده است که طالبان دو سال گذشته، ۸۰ فرمان برای وضع محدودیت‌ها علیه زنان صادر کرده؛ اما در گزارش دبیرکل سازمان ملل تنها از مواردی یاد شده است.
نهادهای جامعه، گفته‌اند که هرگونه تعامل با طالبان باید براساس توافق آن‌ها برای پایبندی به ارزش‌های پذیرفته شده بینالمللی از جمله حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان و دختران و تشکیل یک دولت فراگیر براساس خواست و اراده مردم باشد.
این در حالی است که در روزهای اخیر بار دیگر مساله‌ی به رسمیت‌شناخته‌شدن طالبان در نشست‌های بینالمللی مطرح می‌شود. به تازگی آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل، گفته است که این گروه باید تعهدات و کنوانسیون‌های بینالمللی را بپذیرند.
آقای گوترش که روز چهارشنبه،۱۶ نوامبر گزارش خود را در شورای امنیت به خوانش می‌گرفت، گفت که پایبندی طالبان به تعهدات بینالمللی وایجاد یک فرایند سیاسی بین‌الافغانی که به ایجاد قانون اساسی فراگیر بینجامد، دو مولفه‌ی عمده عادی‌سازی روابط جامعه جهانی با حکومت این گروه است.
او در این گزارش، گفته که به رسمیت‌شناسی طالبان منوط به این است که طالبان تعهدات و کنوانسیون‌های بینالمللی را بپذیرند و از طریق سیاست، قانون‌گذاری و در عمل حسن‌‌نیت خود را ثابت کنند.
گزارش تازه‌ی دبیر کل سازمان ملل؛ در حقیقت راه خروج طالبان از انزوای بینالمللی و شکست بن‌بست عدم شناسایی رژیم این گروه است. در این گزارش، آمده که طالبان می‌خواهند به‌عنوان نظام حاکم بر افغانستان از سوی جامعه بینالمللی به رسمیت شناخته شوند.
روز گذشته احمد مسعود، رهبر جبهه‌ی مقاومت ملی نیز، این گزارش را ناتکمیل و ضعیف خواند و گفت که اگر این طرح از سوی سازمان ملل متحد تصویب و اجرا شود، اوضاع افغانستان از این نیز بدتر می‌شود.
آقای مسعود که در یک نشستی در مسکو صحبت می‌کرد، گفت که طالبان در سی سال گذشته به هیچ یکی از توافقات و تعهداتی که به مردم افغانستان و جهان داده‌اند، عمل نکرده‌اند. تنها به تعهداتی که به امریکا داده بودند، پایبند مانده‌اند.
او افزود که افغانستان در جریان دو سال حکومت طالبان، در یک «سیاه‌چال» خفقان‌آور و بن‌بست تاریخی فرو رفته که به همین دلیل این کشور امروز نه قانون اساسی، نه مشروعیت ملی و بینالمللی و نه پرچم ملی دارد.
