این روزها که تیم ملی کرکت افغانستان زیر زره‌‌بین شورای جهانی کرکت و کشورهای پیشتاز در این بازی پُر طرفدار قرار گرفته است، شماری از مدافعان حقوق زن افغانستان به‌دلیل حمایت و عدم حمایت از این تیم به جان‌هم افتاده‌اند.
گزارشگر تلویزیون بینا در این گزارش روز دوشنبه، ۲۴ جدی، برخی از دیدگاه‌های حامیان و منتقدان زن تیم ملی کرکت افغانستان را بررسی کرده است.
پس از آن که ۱۶۰ قانونگذار و سیاست‌مدار بریتانیا خواستار بازنگری و لغو بازی تیم ملی این کشور با تیم ملی کرکت افغانستان شدند، حامیان و منتقدان دو آتشه کرکت در میان زنان افغانستان همانند کاسه‌ای داغ‌تر از آش، پیش از اقدام دولت بریتانیا دست بکار شدند.
قانونگذاران و سیاستمداران بریتانیایی دلیل تحریم تیم ملی کرکت افغانستان را نقض حقوق زنان توسط طالبان و محروم شدن از ورزش توسط این گروه عنوان کرده‌اند.
شماری از این زنان تا جای در فضای مجازی پیش رفتند که از هیچ‌گونه موضع‌گیری تُند و حتی رکیک در برابر یک دیگر، بسنده نکردند.
منتقدان تیم ملی کرکت افغانستان در میان زنان میگویند که بازیکنان این تیم با نادیده گرفتن سرکوب‌های زنان افغانستان توسط طالبان با رهبران این گروه نشست‌وبرخواست می‌کنند و حتی برای زنان کرکت‌باز نیز لابی نمی‌کنند.
به باور آنان، اعضای تیم ملی کرکت افغانستان هرگاه به ملی بودن و دوری ورزش از سیاست فکر می‌کنند باید جانب مردم افغانستان را گرفته و از خوش‌گذرانی با «تروریست‌ها» و «ناقضان حقوق» زنان این کشور دوری کنند.
یکی از کاربران زن در شبکه‌های اجتماعی نوشته است: «سؤال اصلی اینجاست که چه چیزی میان طالبان و تیم کرکت، جز مسأله قومیت، وجود دارد که باعث حمایت متقابل آن‌ها و به رخ کشیدن این حمایت به دیگران می‌شود.؟»
فعالان زن افغانستان در شبکه‌های اجتماعی میگویند که طالبان همان کسانی‌اند که در بیش از دو دهه گذشته با راه‌اندازی «خونین‌ترین حملات» جان صدها هزار تن از شهروندان «بی‌گناه» افغانستان را گرفتند.
کاربر دیگری نوشته است: «این تیم به خاطر هم‌تباری با گروه تروریستی طالبان هیچ‌گاهی در مورد وضعیت زنان و دختران افغانستان صدا بلند نکرد، بلکه همیشه در کنار تروریستان هم‌تبار خود ایستاد و بر وضعیت اسفناک زنان کشور خنده کرد.»
با این وجود، هستند شماری از زنان که به‌عنوان فعال حقوق زن در شبکه‌های اجتماعی حضور و فعالیت داشته و این روزها سنگ حمایت از کرکت‌بازان افغانستان را به سینه می‌کوبند.
به باور آنان تیم ملی کرکت افغانستان با وجود هرگونه رفتار و کردار حتی مخالف با روحیه مجزا بودن ورزش از سیاست، سزاوار حمایت اند.
آنان تاکید دارند که بازیکنان تیم ملی کرکت در میادین بین‌المللی برای افغانستان افتخار کسب می‌کنند.
کاربری نوشته است: «تیم کرکت افغانستان تنها تیمی است که بیرق این سرزمین را در میدان‌های جهانی با غرور به اهتزاز درمی‌آورد. سیاسی‌سازی آن، خیانت به روح ملت و قربانی کردن وحدت ملی در پای بازی‌های کثیف قومی است. کرکت فراتر از سیاست طالبان و نماد ایستادگی یک ملت است.این تیم صدای امید و افتخار مرد و زن.»
با این وجود، بیش از ۳۰ تن از زنان که گفته می‌شود فعال حقوق زن افغانستان نیز هستند، در نامه‌ای به دولت بریتانیا خواستار عدم تحریم تیم ملی کرکت این کشور شده‌اند.
کاربر دیگری از حامیان تیم ملی کرکت افغانستان نوشته است: «تیم کرکت افغانستان نه مشکل اصلی کشور است، نه مسئول بازگشت طالبان. نمی‌شود از این تیم انتظار داشت تا اشتباهات سیاستمداران و فعالان را جبران کند که با فساد، ۲۰ سال فرصت را به باد دادند. تیم کرکت جوان است و چالش های خودش را دارد، اما عامل بدبختی امروز نیست.»
با این وجود، برخی از آگاهان امور به این باور اند که زنان افغانستان بیشتر از تیم ملی کرکت نیاز دارند تا مطالبه و مدافع حقوق خودشان باشند.
به باور آگاهان امور، دادخواهی برای تامین حق آموزش توسط طالبان برای زنان و دختران افغانستان بیشتر از هر کارزار دیگری ارجیحیت و اولویت دارد.
