هم‌زمان با دهم دسامبر یا روز جهانی حقوق بشر، شماری از زنان معترض در ولایت تخار، تاکید می‌کنند که زنان افغانستان قربانی سیاست‌های سخت‌گیرانه و افراطی طالبان در دو جریان دو سال گذشته شده‌اند.
جنبش زنان در تخار روز یک‌شنبه، ۱۹ قوس در اعلامیه‌ای، می‌گوید که طالبان بر خلاف حکم دین، زنان را از کسب علم و دانش محروم کرده و از آن‌ها به عنوان برده‌های جنسی استفاده می‌کنند.
در اعلامیه، آمده است: «زنان پس از آن متوجه شدند روزبه‌روز از جامعه حذف و به مثابه یک انسان ارج گذاشته نمی‌شوند، با صف‌بستن در خیابان‌ها، صدای حق‌خواهی و حق‌طلبی را سر دادند، آن‌چه که زنان افغانستان خواستار آن استند، نه خلاف حکم شرعیت است و نه مغایر موازین اخلاقی؛ زنان یک جامعه‌ی روشن و با سواد می‌خواهند.»
زنان معترض تاکید کردند، طالبان افزون بر این که به خواسته‌های زنان رسیدگی نکردند، صدای آن‌ها را با زندانی‌کردن، شکنجه و تهدید خاموش می‌کنند.
در بخشی از این اعلامیه، آمده است: «ما زنان افغانستان در دوسال گذشه به گونه‌ی مشهود از طرف طالبان آسیب‌های کلان دیدم؛ اما جامعه‌ی جهانی، حقوق بشر، نهادهای مدافع زنان جهان و ده‌ها نهاد دیگر، همواره جنایت گروه طالبان را جدی نگرفته و با شعارهای میان‌تُهی، فرصت بیش‌تر برای جنایات این گروه بخشیدند.»
این زنان با اشاره به بازداشت ژولیا پارسی، منیژه صدیقی، پریسا آزاده و ندا پروانی، می‌گویند که نهادهای حقوق بشری هیچ تلاشی برای آزادی زنان معترض از زندان طالبان نکرده‌اند.
این در حالی است که پیش‌تر ریچارد بنت، گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان نیز، گفت که طالبان در روز جهانی حقوق بشر، مدافعان حقوق از جمله؛ زنان معترض را از زندان آزاد کنند.
آقای بنت تاکید کرده است که مدافعان حقوق بشر نباید بازداشت شوند.
